വേനലും മഴയും പ്രകൃതിയില് മാത്രമല്ല ,മനസ്സിലും നിറയുന്നു ...
അവ പകര്ന്നു തരുന്നത് പല ഭാവങ്ങള് ..നിറങ്ങള്...കുഞ്ഞു വേദനകളില് നിന്നും വലിയ സന്തോഷങ്ങളിലേക്കുള്ള പകര്ന്നാട്ടം ...
വേനലിലെ വരള്ച്ചയില് നിന്നും മഴക്കാലത്തെ പച്ചപ്പിലേക്ക് ..
1) വേനല്ക്കാല സൂര്യന് ,കുറുമ്പ് കാട്ടുന്ന
1) പുലരിയിലെ ചാറ്റല്മഴ കൂട്ടുകാരിയെപ്പോലെ -
വരണ്ട ചുണ്ടില് വീഴുന്ന മഴത്തുള്ളിക്ക്
2) മഴനൂലില് കൊരുത്ത പുലര്വെയില് മുത്തുകള്
അവ പകര്ന്നു തരുന്നത് പല ഭാവങ്ങള് ..നിറങ്ങള്...കുഞ്ഞു വേദനകളില് നിന്നും വലിയ സന്തോഷങ്ങളിലേക്കുള്ള പകര്ന്നാട്ടം ...
വേനലിലെ വരള്ച്ചയില് നിന്നും മഴക്കാലത്തെ പച്ചപ്പിലേക്ക് ..
- വേനലോര്മ്മകള്
1) വേനല്ക്കാല സൂര്യന് ,കുറുമ്പ് കാട്ടുന്ന
സഹോദരനെപ്പോലെയാണ് ...
പ്രഭാതങ്ങളില് ,സ്നേഹത്തിന്റെ കൈകളാല്
തഴുകുന്ന സഹോദരനെപ്പോലെ-
ഇളം കിരണങ്ങളാല് തൊട്ടുരുമ്മും ...
മധ്യാഹ്നസൂര്യന് ,പിണങ്ങി നില്ക്കും സോദരനേപ്പോലെ-
തീക്ഷ്ണമായ സാമീപ്യത്താല് വിഷമിപ്പിക്കും...
സായഹ്നത്തില്, വിഷാദം കൊണ്ടു തുടുത്ത മുഖമോടെ-
മൃദുകിരണങ്ങളാല് ചുംബനം നല്കി
തെല്ലിട മാറി നില്ക്കും...
പുതുപുലരിയില് വന്നു -
വീണ്ടും കുറുമ്പ് കാട്ടുവാന് ...
പ്രഭാതങ്ങളില് ,സ്നേഹത്തിന്റെ കൈകളാല്
തഴുകുന്ന സഹോദരനെപ്പോലെ-
ഇളം കിരണങ്ങളാല് തൊട്ടുരുമ്മും ...
മധ്യാഹ്നസൂര്യന് ,പിണങ്ങി നില്ക്കും സോദരനേപ്പോലെ-
തീക്ഷ്ണമായ സാമീപ്യത്താല് വിഷമിപ്പിക്കും...
സായഹ്നത്തില്, വിഷാദം കൊണ്ടു തുടുത്ത മുഖമോടെ-
മൃദുകിരണങ്ങളാല് ചുംബനം നല്കി
തെല്ലിട മാറി നില്ക്കും...
പുതുപുലരിയില് വന്നു -
വീണ്ടും കുറുമ്പ് കാട്ടുവാന് ...
2) വേനലോര്മ്മകള്ക്ക് വരണ്ടുപോയ
മണ്ണിന്റെ നിറമാണ് ...
മഴയോര്മ്മയുടെ പച്ചപ്പിനെ സ്നേഹിക്കുന്ന
മനസ്സില് നിറയുന്നത് വേനലോര്മ്മ ...
ഇലകള് കൊഴിഞ്ഞ്,മേനിയില് പൂപ്പല് പിടിച്ച -
വൃക്ഷങ്ങളിലേക്ക് ,ശിഖരങ്ങളിലേക്ക് -
വിഷാദപൂര്വ്വം നോക്കുമ്പോള്
വേനലോര്മ്മകള് ,കരിയില കള് മണ്ണിനെയെന്നപോല്
മനസ്സിനെ മൂടിവെയ്ക്കും..
ഒരു കാറ്റുവന്നവയെ ചലിപ്പിക്കുമ്പോള്
സൂര്യനേത്രത്തില് നിന്നൊരു തീക്കനല-
വയില് പതിക്കും ...
കരിയിലക്കാറ്റിനു തീപിടിക്കും ... .
കരിയിലക്കാറ്റിനു തീപിടിക്കും ... .
- മഴയോര്മ്മകള്
1) പുലരിയിലെ ചാറ്റല്മഴ കൂട്ടുകാരിയെപ്പോലെ -
കുസൃതി കാട്ടിയും ,കൊഞ്ചിയും -
മനസ്സിനെ കീഴടക്കും ..
മഴയ്ക്ക് ചിലപ്പോള് അമ്മമനസ്സ് ...
മുലപ്പാലിന്റെ മാധുര്യം ...
ചിലപ്പോളൊക്കെ അച്ഛനെപ്പോലെ മഴയും-
ഗൌരവ പൂര്വ്വം ഒന്ന് തലോടി -
ക്കടന്നു പോവും ...
മറ്റു ചിലപ്പോള് സോദര സ്നേഹ കുറുമ്പ് -
കണ്ണുനീര് കണ്ടാലും ഞാനൊന്നുമറിഞ്ഞില്ലെന്ന-
ഭാവത്തോടെ പെയ്തിറങ്ങി മിഴിനീര് തുടച്ചു നീക്കും ..
പരിഭവത്തോടെ മാറി നിന്നാലും തൂവാനക്കൈകളാല്
ചേര്ത്ത് പിടിക്കും ......
മനസ്സോടു ചേര്ക്കുമ്പോള് -
മഴമുകിലില് കണ്ടത്
കൃഷ്ണരൂപം ...
മഴപ്പാട്ടിലെങ്ങോ തെളിഞ്ഞും മറഞ്ഞും
വനമുരളിയിലെ ദേവഗീതം...
അമ്മ ചൊല്ലിത്തരും കൃഷ്ണകഥകള്ക്ക്
മഴവില് വര്ണം....
കണ്ണനുടച്ച പാല്ക്കുടങ്ങളിലെ തുള്ളികള്
ഏറ്റുവാങ്ങി പുഴയപ്പോള്
കൂടുതല് തിളങ്ങി ..
കൃഷ്ണകീര്ത്തനം കേട്ടു മയങ്ങുമ്പോള്
മനസ്സിലും പ്രകൃതിയിലെന്ന പോലെ -
നിര്ത്താതെ മഴപ്പെയ്ത്ത് ....